Χρήσιμοι είμαστε όλοι
“Βλέπω πολλές και ωραίες δουλειές”, μου είπε ένας ζωγράφος στην Art Athina, “και θέλω να γίνω καλύτερος”. Και χάρηκα αφάνταστα, γιατί αυτό δείχνει υγιή ανταγωνισμό.
Είναι γεγονός ότι πολλοί καλλιτέχνες θαυμάζουν δουλειές άλλων καλλιτεχνών, χωρίς να υπάρχει η ζήλια στη μέση, και στηρίζουν ο ένας τον άλλο στη δουλειά τους, αφού καταλαβαίνουν ότι κάνουν εντελώς διαφορετικά πράγματα οπότε γιατί να ζηλεύουν. Υπάρχουν βέβαια και άλλοι που δε λένε ένα “συγχαρητήρια” στο συνάδελφό τους όταν βλέπουν ότι πηγαίνει καλά και προχωράει στη δουλειά του. Αλλά κι αυτό μες στο πρόγραμμα είναι. Πρέπει να έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και στη δουλειά σου για να το κάνεις αυτό και πολλοί είναι οι ανασφαλείς άνθρωποι στις μέρες μας.
Το ίδιο ισχύει και για τους ιστορικούς τέχνης. Σέβεσαι τους παλιούς και προχωράς. Δεν χρειάζεται να είσαι ανταγωνιστικός αφού με δαφορετικούς καλλιτέχνες συνεργάζεται ο καθένας και διαφορετικές ιδέες θέλει να διατυπώσει. Το “θα μου φάει τη δουλειά” είναι άσχημος φόβος και δεν χρειάζεται να υπάρχει. Κάθε γενιά έχει να προσφέρει και κάτι διαφορετικό. Και χρήσιμοι είμαστε όλοι σ'αυτό το σύστημα. Οπότε γιατί να φοβόμαστε;
Με χαρά βλέπω καλλιτέχνες και συναδέλφους να προσπαθούν κάθε μέρα για το καλύτερο και τα διάφορα εγκαίνια μας φέρνουν όλους πιο κοντά. Όσο περνάει ο καιρός γινόμαστε μια όλο και πιο μεγάλη παρέα όπου εκφράζονται απόψεις και γεννιούνται νέες ιδέες. Και θέλω να πιστεύω ότι δεν είμαι η μόνη που το βλέπει αυτό.
Ήρα Παπαποστόλου
