Αν θέλεις να καταλάβεις τη γυναίκα του 2014 θα σου πω εγώ πως είναι, μου λέει ένας φίλος: ψεύτρα, ανήθικη, εγωίστρια και παρτάκιας. Αυτά ζητάω από μια γυναίκα, μου λέει ένας άλλος: να είναι καλή, μορφωμένη, να με αγαπάει και να με στηρίζει. Κι εγώ θέλω έναν άντρα ειλικρινή, ευθύ, αποφασιστικό, που να με προσγειώνει στην πραγματικότητα όταν χρειάζεται και να μου συμπαραστέκεται όταν μου φαίνονται τα πράγματα βουνό. Και να κερνάει και καμιά φορά. Βαρέθηκα όλα μισά-μισά. Να αισθανθώ κι εγώ γυναίκα. Τίποτα δεν ζητάς δηλαδή, μου λέει ειρωνικά ένας άλλος. Όσο για τις γυναίκες που θέλω δίπλα μου δεν υπάρχουν. Μα είναι δυνατόν; Είμαστε πλέον τόσες που είμαστε καλές, μορφωμένες και που ξέρουμε να στηρίζουμε τους συντρόφους μας. Ποιες είναι αυτές οι γυναίκες που χαλάν την πιάτσα; Οι πιτσιρίκες που ζηλεύουν φριχτά, δεν αφήνουν τον άλλο ελεύθερο και ψάχνουν ακόμα και το κινητό του; Ε, άμα πας μ'αυτές τι να σου κάνω; Και οι άντρες του 2014 μήπως είναι καλύτεροι και ζητάν όσα ζητάν από μια γυναίκα; Μακάρι να γίνονταν πιο απλές οι σχέσεις κι αυτό θα συμβεί μόνο αν ο καθένας από εμάς είναι ο πραγματικός εαυτός του. Αμάν με τη δηθενιά και την ανειλικρίνεια. Αν δεν ζητήσεις αυτό που θέλεις, δεν θα το πάρεις ποτέ. Ούτε σε αυτή τη ζωή ούτε στην επόμενη. Και αν ο άλλος δεν σου δείξει ποιος είναι πραγματικά πώς θα ξέρεις αν ταιριάζετε; Τόσο δύσκολο είναι πια να είσαι ο εαυτός σου; Πες: είμαι συντηρητικός, παραδοσιακός, σε θέλω δικιά μου. Όχι αντί γι'αυτό ας κάνουμε μια ελευθερη σχέση. Δεν γίνεται. Μόνο θα πληγώνει ο ένας τον άλλον μέχρι να καταλήξουν στον ψυχίατρο του 2014. Και ας μη ζητάμε την τελειότητα. Ωραία είσαι λέει ο άλλος, αν είχες και παραπάνω στήθος θα ήσουν τέλεια. Ε, άμα σου κάτσω μη με γ@@@ς!
Υ.Γ. Όσο γι'αυτό το "Πάμε;" ( δηλαδή πάμε σπίτι μου να πηδηχτούμε) έχει καταστρέψει πολλά ρομαντικά κι ερωτευμένα κοριτσάκια.
Ήρα Παπαποστόλου
