Γιάννης Ζαχαράκης: Απλότητα και Αμεσότητα
“Η Τέχνη είναι το Πνεύμα
που προστίθεται στην ύλη”
Μπαλζάκ
Ο Γιάννης Ζαχαράκης επιλέγει να ζωγραφίζει με λάδι σε καμβά εξωτερικούς χώρους, με στοιχεία που δημιουργούν μια σκηνογραφική ατμόσφαιρα, έχοντας σαν κεντρικό θέμα του το ποδήλατο. Ο άνθρωπος, απών στο έργο του, υπονοείται μόνο από τα δημιουργήματά του, όσο ο ίδιος επιχειρεί ένα συνδυασμό εξπρεσιονιστικής και ρεαλιστικής γραφής. Το χρώμα και το σχέδιο γίνονται οι μηχανές έκφρασης του ψυχισμού του σε μια ζωγραφική εξ ορισμού υποκειμενική.
Το περιβάλλον γύρω από τα ποδήλατά του καταλήγει απλώς μια πρόφαση, αφού κύριος δημιουργικός του στόχος είναι η απόδοση της ψυχικής του σχέσης με τη ζωγραφική επιφάνεια και τα εκφραστικά του μέσα, με απελευθερωμένες τις λειτουργίες του χρώματος και της πινελιάς. Ξεχωρίζει η απόδοση του χώρου μέσα από τονικές διαβαθμίσεις συγγενών χρωμάτων. Τα έντονα χρώματα δημιουργούν στο θεατή μόνο την αίσθηση της πόλης ή της εξοχής. Ο πίνακας δεν γίνεται πεδίο αναπαράστασης του οπτικού ερεθίσματος, αλλά δίνει έμφαση στην ίδια τη διαδικασία της ζωγραφικής.
Στα έργα του Γιάννη Ζαχαράκη υπάρχει ένας συγκερασμός ανάμεσα στις κλασικές αρχές της σύνθεσης και τις σύγχρονες ελεύθερες ανησυχίες. Ο χώρος γύρω από τα ποδήλατά του πολλές φορές μεταφράζεται σε όγκους και σχήματα που σε συνδυασμό με το χρώμα παίρνουν έναν ιδιαίτερο ατμοσφαιρικό ρόλο και αρκούν για να συγκινήσουν το θεατή. Τα έργα του μεταπλάθονται σε λυρικές συνθέσεις όπου ποδήλατα και κτίρια – στοιχεία της καθημερινότητας – ζουν σε ένα δικό τους χρόνο, σταματημένο σε μια συγκεκριμένη στιγμή.
Όσο για το ποδήλατό του - που άλλοτε παρουσιάζεται σαν κεντρικό στοιχείο του πίνακα και άλλοτε σαν μέρος του θέματος - μετατρέπεται σε σύμβολο της κίνησης που υπάρχει στη ζωή, ενώ μπορεί να του αποδωθεί και ερωτική σημασία μιας και κυριαρχεί σε αυτό η καμπύλη, σύμβολο της θηλυκότητας. Παλιό ή σύγχρονο μας, μεταφέρει νοερά σε διαφορετικό χώρο και χρόνο, προκαλώντας γύρω του μια αίσθηση μυστηρίου. Κάποιες φορές, η ρόδα παρουσιάζεται μόνη της μέσα σε ένα πέλαγος χρωμάτων ως σύμβολο του κύκλου της ζωής.
Ο ζωγράφος παίρνει το ποδήλατό του και μας οδηγεί σε διαφορετικές γειτονιές, μπροστά σε κάποια πόρτα ή παράθυρο, στην πόλη ή στη φύση, με διάθεση ρομαντική. Κάθε έργο του αφηγείται και μια μκρή ιστορία -ορατή ή αποκρυπτογραφήσιμη - που μπορεί ο θεατής να τελειώσει με τη δική του φαντασία και υποκειμενική ευαισθησία.
Η απλότητα και η αμεσότητα που χαρακτηρίζουν τα έργα μεταφράζονται σε ουσία χωρίς να υπάρχει έλλειψη διανοητικότητας. Τα έργα μοιάζουν αυθόρμητα και προμελετημένα ταυτόχρονα, όσο συλλαμβάνουν οπτικές εντυπώσεις που γεννάει μια συγκεκριμένη σκηνή, χωρίς να υπάρχει ενδιαφέρον για απόλυτη αληθοφάνεια. Το συγκινησιακό στοιχείο ενισχύεται με τη σκόπιμη χρήση έντονων χρωμάτων, όσο δίνεται έμφαση στην άμεση έκφραση του συναισθηματικού κόσμου του καλλιτέχνη.
Ο ίδιος λέει: “Η ζωγραφική είναι ένας μικρός παράδεισος , είναι δημιουργία. Το ανακάτεμα των χρωμάτων , οι μυρωδιές που αναδύονται από την ανάμειξη του λαδιού με το νέφτι , οι χρωματικές αποχρώσεις , οι τονικές αντιθέσεις , οι ήχοι, οι συνθέσεις, το αποτύπωμά σου, οι συσχετισμοί ανάμεσά τους, διεγείρουν τις αισθήσεις, προκαλούν συναισθήματα και σε ταξιδεύουν. Η ζωγραφική είναι ταξίδι , είναι έρωτας, που προκαλεί και εκφράζει συναισθήματα.”
Ήρα Παπαποστόλου
Κριτικός & Ιστορικός Τέχνης
Ο Γιάννης Ζαχαράκης ( αυτοδίδακτος ζωγράφος, γεννημένος στην Κρήτη) παρουσιάζει την πρώτη του θεματική ατομική έκθεση ζωγραφικής στην γκαλερί Black Duck, Χρήστου Λαδά 9Α στην Πλατεία Καρύτση. Τα εγκαίνεια θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014 και ώρα 20:30 μ.μ. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 26 Σεπτεμβρίου 2014.
