Άρθρο στο Παράθυρο - 4/3/2014 / article
“Κάντε μια βόλτα στις αθηναϊκές γκαλερί .Δυσφορούν. Και οι καλλιτέχνες το ίδιο με τη σειρά τους. Οι πωλήσεις είναι ελάχιστες με κάποιες εξαιρέσεις. Οι καλλιτέχνες ίσα που βγάζουν τα έξοδά τους. Και υπάρχουν εξαιρετικοί καλλιτέχνες που εκθέτουν. Παλιοί και νέοι. Οι γκαλερί σφύζουν από υπέροχα έργα τέχνης αλλά και από ζωή στα εγκαίνια. Τώρα που υπάρχει κρίση η τέχνη ανθεί όλο και πιο πολύ και πολύς κόσμος ενδιαφέρεται να δει όμορφες δουλειές. Και όμως οι άνθρωποι δεν αγοράζουν κι ας είναι ευκαιρία τώρα ειδικά που οι τιμές έχουν πέσει τραγικά. Αναρωτιέμαι: δεν υπάρχουν πια οι άνθρωποι που φτιάχνουν το σπίτι τους και που θέλουν να το διακοσμήσουν με έργα τέχνης; Προτιμούν το αντίγραφο του ΙΚΕΑ αντί να κάνουν μια επένδυση; Γιατί υπάρχουν πολλοί ακόμα που μπορούν να αγοράσουν έργα τέχνης. Γιατί δεν το κάνουν; Το θεωρούν πολυτέλεια; Φοβούνται μην τους πουν ότι έχουν χρήματα ενώ κάποιοι πεινάνε; Είναι πραγματικά κρίμα να μένουν τόσο ωραία έργα μόνο στους τοίχους των γκαλερί. Αλλά δεν είναι μόνο οι γκαλερί και οι καλλιτέχνες που δυσφορούν. Είναι και οι ιστορικοί τέχνης. Κανένα έντυπο δεν πληρώνει πια όπως γινόταν παλιά κάποιον τεχνοκριτικό να γράψει για τα δρώμενα. Βάζουν μόνο κάποια δελτία τύπου. Έχουμε γεμίσει blogs και ιντερνετικά περιοδικά όπου οι ιστορικοί τέχνης γράφουν χωρίς να πληρώνονται. Όσο για τους καλλιτέχνες, οι περισσότεροι δεν έχουν να πληρώσουν κάποιον ιστορικό τέχνης για να προλογίσει τη δουλειά τους. Οι χορηγοί λιγόστεψαν. Δεν πληρώνουν για να βγαίνουν κατάλογοι εκθέσεων και δεν πληρώνουν τους επιμελητές για τη δουλειά που κάνουν. Πρέπει να χεις μπάρμπα στην Κορώνη για να το καταφέρεις. Οι άνθρωποι της τέχνης ασφυκτιούν. Τόσες σπουδές, τόση δουλειά, τέτοια βιογραφικά γιατί να πηγαίνουν χαμένα; Υπάρχει κρίση, ναι. Αλλά αυτοί που έχουν ακόμα γιατί δεν βάζουν το χέρι στην τσέπη; Είτε για να δώσουν μια χορηγία είτε για να αγοράσουν ένα έργο τέχνης; Την τέχνη δεν πρέπει να την βλέπουμε ως πολυτέλεια αλλά ως κομμάτι της ζωής μας. Το πιο όμορφο, το πιο ζωντανό κομμάτι. Και είναι τόσοι άνθρωποι από πίσω που δουλεύουν νυχθημερόν. Πρέπει να πάρουν τα υλικά τους, πρέπει να ξεζουμίσουν το κεφάλι τους και να μεταφέρουν τη γνώση τους σε ένα κείμενό τους και πρέπει να πληρώσουν το νοίκι τους. Στηρίξτε τους γιατί αυτοί είναι που ομορφαίνουν καθημερινά τη ζωή μας.